 |
|
|
Ons is onderwezen dat we uit de tegenwoordigheid van onze Hemelse Ouders
naar deze aarde moesten gaan zodat we er van onze ervaringen zouden kunnen
leren. Uit HLD overleveringen over de Val, leren we dat de mens uit God's
tegenwoordigheid moest treden, waarbij verwacht werd dat de mens daartoe
God's geboden zou overtreden, ten einde goed van kwaad te kunnen onderscheiden,
om voortgang te boeken, en om vreugde te ervaren (2
Nephi 2:22-25; Mozes 5:11).
Deze leerstelling nodigt ons uit om te onderzoeken en om risico te nemen, om
van fouten te leren i.p.v. er bang voor te zijn. Het moedigt een onafhankelijke
opstelling aan, waarbij onze ervaring ons tot gids is. We werden echter
ook gewaarschuwd dat we de gevolgen van onze keuzen, hetzij goed of slecht,
zullen oogsten. We leven in een gevaarlijke wereld, niet in de Hof van
Eden. God onderwijst ons beginselen om ons van gevaar weg te loodsen;
maar omdat God het aan ons overlaat onszelf te besturen, worden we vaak
door schade en schande wijs.
Veel Heiligen der Laatste Dagen, waaronder destijds Joseph Smith, voelen
zich gesterkt in het bewustzijn dat we van onze moeilijkheden kunnen leren
en groeien (LV 122:5-7). Niet al het lijden
echter, kan rederlijkerwijze worden uitgelegd als een leerzame ervaring.
Zinloos lijden of beangstigend lijden, is een kwaad waar we mee te maken
krijgen omdat we in een gevallen wereld wonen, een kwaad dat God wil overwinnen.
Als we machteloos staan om lijden te verzachten, dan roept Christus ons
op zijn voorbeeld te volgen van puur en volmaakt mededogen door ons open
te stellen voor de pijn en het leed van de ander (Alma
7:11-12; Mosiah 18:8-9).
| Aanverwante Onderwerpen:
|
 De
Val |
|
|
| B. H. Roberts: Mere innocence
. . . is but a negative sort of virtue. A virtue that is colorless,
never quite sure of itself, always more or less uncertain, because
untried. Such a virtue—if mere absence of vice may be called
virtue—would be unproductive of that "joy" the attainment
of which is set forth in the Book of Mormon as the purpose of man's
existence. . . . The "joy" contemplated in the Book of Mormon
passage is to arise out of man's rough and thorough knowledge of evil,
of sin; through knowing misery, sorrow, pain and suffering; through
seeing good and evil locked in awful conflict; through a consciousness
of having chosen in that conflict the better part, the good; and not
only in having chosen it, but in having wedded it by eternal compact
. . . The strength that comes from experience; from having sounded
the depths of the soul; from experiencing all the emotions of which
mind is susceptible; from testing all the qualities and strength of
the intellect. |
| Seventy's Course in
Theology (Salt Lake City: Deseret News, 1907-1912), 2:50-51 |
Harold B. Lee: The
decision as to whether or not a thing is right or wrong must be
left to the judgment of your own conscience, plus an understanding
that comes with learning and experience. At best in all such matters
the Church can teach you correct principles and you must learn to
govern yourselves.
|
| Decisions for Successful
Living (Salt Lake City: Deseret Book, 1973), 151-52 |
Neal A. Maxwell: Surely
it was not only Jesus who needed to know "according to the
flesh how to succor his people according to their infirmities"
(Alma 7:11-12). All the rest of us are expected to succor others
at our lower level. But can we have real empathy without experiencing
some adversity? Can we expect to be total strangers to suffering
if we expect to be fully understanding friends to others in their
affliction?
|
| That Ye May Believe
(Salt Lake City: Bookcraft, 1992), 107 |
Dallin H. Oaks: Personal
decision making is one of the sources of the growth we are meant
to experience in mortality. Persons who try to shift all decision
making to the Lord and plead for revelation in every choice will
soon find circumstances in which they pray for guidance and don’t
receive it.
|
| “Our Strengths Can
Become Our Downfall,” Ensign, October 1994, 11 |
Bruce C. and Marie K. Hafen:
Because of the Atonement of Jesus Christ, we may learn from our
experience without being condemned by our experience.
|
| The Belonging Heart
(Salt Lake City: Deseret Book, 1994), 77 |
|
|
|
