 |
|
|
Door het lijden van Christus in Getsemane en aan het kruis openbaart
zich God's liefde voor ons - een liefde die ons bereikt voordat we naar
haar reiken (1 Johannes 4:8-10). Het besef
dat Christus leed en stierf voor iedereen, geeft aan hoe groot de waarde
van zielen is in God's ogen (LV 18:10-11).
Voor degenen die onder de last van schuldgevoel gebukt gaan, is de boodschap
dat het lijden van Christus voor onze zonden, vreugde en gemoedsrust wil
schenken (Mosiah 4:1-3). Iemand die volledig
vertrouwt op de verdiensten van hem die machtig is om te behouden (2
Nephi 31:19) leeft niet in angst voor God's oordeel of met het
verlammend gevoel gefaald te hebben in God's ogen.
Het Boek van Mormon leert dat Christus niet alleen onze zonden op zich
nam, maar ook onze pijn, ziekten, en zwakheden opdat hij zou weten hoe
hij ons te hulp zou moeten komen (Alma 7:11-12).
Christus is bij ons wanneer we lijden: ons lijden is zijn lijden. Getsamane
en Calvarie geven aan dat Christus beneden alles nederdaalde. Geen hoogte
noch diepte, geen plek zo donker of eenzaam, dat we hem er niet zouden
kunnen vinden (LV 88:6; Rom. 8:38-39).
Als onze voorganger, spoort de lijdende Christus ons aan hem te volgen
d.m.v. zelfopoffering. Ook wij moeten het kruis t.b.v. anderen opnemen
(Mattheus 16:24-25; Marcus 10:21). Een van
de verbonden die we in de tempel sluiten is de verplichting het voorbeeld
van Christus te volgen door al ons bezit, zo nodig zelfs ons leven, op
te offeren t.b.v. het welzijn van God's werk dat hij ons opdraagt.
| Nearer, My God, to Thee (Hymns
100) |
| Where Can I Turn for Peace? (Hymns
129) |
| B. H. Roberts: This sacrifice
of the Christ is the manifestation of that love of God that binds
in sympathetic relations all the intelligences of the universe together;
by which they suffer not only with each other and because of each
other, but at need for each other. |
| Defense
of the Faith and the Saints (Salt Lake City: Deseret News, 1907),
2:515 |
Obert C. Tanner: The
ideal of vicarious sacrifice, that is, self-sacrifice motivated
by love for others, has an influence over man's spirit that turns
out, in the long run, to be more far-reaching and influential and
powerful than armies and navies and empires. This is the explanation
of Calvary as taught by the Church, namely, that Christ our elder
brother loved us enough to die for us. . . .
Besides this profound influence of sacrifice upon the lives of
those for whom the sacrifice was made, there is another fact about
the crucifixion of Christ, namely, the case it makes for a faith
that right makes right, that there is a guiding mind in the universe,
a destiny that eventually overcomes man's evil, and redeems even
tragedy itself. . . . [F]rom that tragic cross we understand better
the right from wrong, that good will should prevail over ill will,
that wisdom ought not to lose out in its struggle with ignorance
and bigotry, that we now have a world to redeem . . . |
| Christ's
Ideals for Living (Salt Lake City: Deseret Sunday School Union
Board, 1955), 425, 427 |
| Neal A. Maxwell: How
could we expect to be joyous and to receive all that "the Father
hath" if we do not strive to become like [Christ]? And, in fact,
can we, on our scale, be like Him without sharing in the "fellowship
of his sufferings"? He shares with us His work; does that not
suggest the need for our sharing, too, some of the suffering as well
as the genuine cheer that He has known? |
| Even As
I Am (Salt Lake City: Deseret Book, 1982), 108 |
| Jeffrey R. Holland: Christ
walked the path every mortal is called to walk so that he would know
how to succor and strengthen us in our most difficult times. He knows
the deepest and most personal burdens we carry. He knows the most
public and poignant pains we bear. He descended below all such grief
in order that he might lift us above it. There is no anguish or sorrow
or sadness in life that he has not suffered in our behalf and borne
away upon his own valiant and compassionate shoulders. |
| Christ and
the New Covenant (Salt Lake City: Deseret Book, 1997), 223-24 |
|
|
|
