 |
|
|
Voor Christenen is het lege graf het belangrijkste symbool van God's
overwinning over het kwaad. De verrijzenis van Christus schenkt ons hoop;
dat tragedie nooit het laatste woord zal hebben; dat de wereldse machten
die geweld, angst en wanhoop veroorzaken, niet de overhand zullen krijgen;
dat alles overwonnen kan worden dat God's schepselen ervan weerhoudt de
schepping ten volle en met vreugde te ervaren. Zeggen dat christus uit
de dood is opgestaan, is een bevestiging van het feit dat hij met almacht
regeert (LV 20:23-24; Efeziers 1:19-23). Dit
betekent dat we door de macht van Christus alles kunnen volbrengen.
Omdat Christus uit de dood opstond, is hij nog steeds in ons midden
(LV 61:36; 68:6). De verrezen Heer word in de schriften beschreven
als onze middelaar in de hemel, die eveneens werkzaam onder ons is hier
op aarde (Marcus 16:20). Waat twee of drie
in zijn naam zijn vergaderd, is Christus in hun midden (LV
6:32; Mattheus 18:19-20). Wanneer we getuigen dat Christus leeft,
willen we daardoor bevestigen dat we zijn voortdurende aanwezigheid in
ons leven gevoeld hebben: zijn versterkende, troostende, leidende en transformerende
invloed.
De opstanding van Christus is de mate van nieuw leven die we ervaren door
een geestelijke wedergeboorte als discipelen (Mosiah
27:22-26). De doop door onderdompeling is niet alleen een symbool
voor de dood en verrijzenis van Christus; in mystieke zin maakt de doop
ons zelfs deelgenoot aan zijn dood en verrijzenis (Romeinen
6:3-8). Omdat we zijn Geest ontvangen hebben, leeft Christus in
ons persoonlijk, en in de kerkgemeenschap die het lichaam van Christus
is.
| I Know That My Redeemer Lives (Hymns
136) |
| Abide with Me! (Hymns
166) |
| Robert L. Millet: Sometimes
we tend to focus so much upon the fact that Jesus Christ died
for us that we do not attend to an equally important facet of
his redemptive enterprise—the fact that he also came to live
in us. |
| "The Only
Sure Foundation: Building on the Rock of Our Redeemer," Helaman
through 3 Nephi 8: According to Thy Word (Provo : BYU Religious
Studies Center, 1992), 22 |
Chieko N. Okazaki:
Paul explained to the Romans that Christ submitted Himself to death
but, "being raised from the dead[,] dieth no more; death hath
no more dominion over him" (Rom. 6:9). Jesus Christ, our Savior,
has always been the master of life, but through His atoning sacrifice,
He also became the master over death. . . .
Think what this means! Because of our Savior’s victory, we
too can be victorious. In the face of this good news, this triumphant
shout from the battlefield of ultimate victory, then we can see
why our everyday sacrifices, our ordinary hope, is so tough, so
versatile, so difficult to turn into meaninglessness and despair.
. . .
I testify that the forces of life are always stronger than the
forces of death. If we choose, if we even desire to choose, if we
even hope for the desire to choose, we set in motion powerful forces
for life that are led by Jesus Christ himself. . . .
[C]hoose life even though the forces of death seem strong! Choose
hope even though despair seems close! Choose to grow even though
circumstances oppress you! Choose to learn even though you must
struggle against your own ignorance and that of others! Choose to
love, even though ours are days of violence and vengeance. Choose
to forgive, to pray, to bless another’s life with simple kindness. |
| "Raised
in Hope," Ensign, November 1996, 89-90 |
|
|
|
